Het monumentale schoolgebouw aan de Mauritskade in Amsterdam, is gebouwd in 1904. Het bevat veel kenmerken van de bouwstijl uit het begin van de 20ste eeuw. Zowel in het gebouw, als aan de buitenzijde, bevinden zich veel originele en kenmerkende details. Naast alle zichtbare details zijn ook de minder zichtbare elementen interessant, zoals het gedroogde zeegras in de spouw tussen het plafond en de vloerconstructie, vermoedelijk aangebracht om de geluidsisolatie tussen boven elkaar gelegen lokalen te verbeteren.
Installatietechnisch was met name de inpassing van een gebalanceerd ventilatiesysteem een uitdaging. De toepassing van gebalanceerde ventilatie was noodzakelijk om een kwalitatief hoogwaardig binnenklimaat te realiseren, zonder dat sprake was van een stijging van het energiegebruik.
De renovatie is er op gericht om met zo min mogelijk aanpassingen zo veel mogelijk te realiseren, waarbij een bij het Montessori onderwijs passende leeromgeving ontstaat. De akoestiek in de gangen en trappenhuizen is aanzienlijk verbeterd en door renovatie van de gevel is een aanzienlijke verbetering van het binnenklimaat en de energieprestatie van het gebouw gerealiseerd.